Chevrolet Malibu '79 - klasyczny sleeper

Kiedy na rocznik modelowy ’78 GM wprowadził 4. generację modelu Malibu, wcześniej najbogatszą i najlepiej sprzedającą się odmianę Chevelle, a teraz jej następczynię, „skurczony” Chevy był drugim pojazdem będącym ofiarą downsizing’u - zaraz po popularnym Caprice. Co prawda auto skróciło się o ponad 30 cm na długości, lecz ilość miejsca w środku, czy pojemność bagażnika uległy mimo to zwiększeniu. Te przeobrażenia to efekty post-paliwowego kryzysu z 1973 roku, który miał nieodwracalny wpływ na amerykańską motoryzację. W porównaniu do poprzednika, nowa generacja dodatkowo schudła o dumne 230-450 kg w zależności od wersji i wyposażenia.

Oferta teraz jeszcze bardziej kanciastego i klasycznego Chevroleta zredukowana została do 3 typów nadwozia - sedana, station wagon (kombi) oraz coupe. Klienci mogli wybierać jedynie spośród 2 wersji wyposażeniowych - Malibu i Malibu Classic. Wersję Classic zamówić można było opcjonalnie w odmianie Landau, która wyróżniała się dwukolorowym lakierem i dodatkowym, winylowym pokryciem dachu. Zniknęła z kolei sportowa wersja SS, która dostepna był już tylko w pokrewnej odmianie pickup, znanej bardziej pod nazwą El Camino, a najmocniejszą, fabryczną jednostką było benzynowe 350 ci (5.7 L) V8. Wśród kolekcjonerów ta generacja niezbyt cieszy się popularnością, no może poza El Camino zwłaszcza z widlastą ósemką, podobnie rzadko spotykana jest też na ¼ mili (swego czasu startowała w NASCAR), ale beżowy egzemplarz, który niedawno znalazł się na portalu aukcjnym warty jest wzmożonej uwagi… Tym skromnym wstępem przeszliśmy do kwintesencji dzisiejszego newsa. Bardzo zadbany, lecz niczym nie wyróżniające się na pierwszy rzut oka coupe z ’79 to wzorcowy „sleeper”! Warto zajrzeć pod maskę, by doznać olśnienia… znajdziemy tam niewinnie spoczywającego, aluminiowego LS1 z ostatniego Pontiaca GTO. Parametry mówią same za siebie - z 5.7 litra wyciągnięto 400 KM i 542 Nm w serii! Patrząc na skromne tylne koła, raczej nie wróżymy oponom zbyt długiej służby… Na szczęście właściciel zadbał też o inne podzespoły, wśród których zamontowano m.in. 9” most tylny z blokadą dyferencjału i przełożeniem 3:70, wałek rozrządu Isky, sportowy filtr powietrza, sprężyny zaworów Lunati, łańcuch rozrządu i pompę oleju Comp Cams, ceramiczne kolektory i rury wydechowe Headman Headers, tłumiki Dynomax, wzmocnione resory tylne z amortyzatorami Edelbrock, niektóre podzespoły (np. Klima, alternator, czy Serwo) z Corvette, wzmocniony wał napędowy z klamrą zabezpieczającą, tylne hamulce tarczowe, aluminiową chłodnicę, poliuretanowe gumy pod silnik, ramę i skrzynię oraz last but not east, kultowy drążek biegów Hurst’a. Urokiem „śpiochów” jest udowodnienie np. pozerom w znacznie droższych furach, kto tak naprawdę rządzi pod światłami, a ten pojazd to kwintesencja gatunku. Za niecałe 12’000 USD jeszcze może być Wasz - import na własną rękę…