Chevy Malibu 1970 Twin-Turbo - Super Sleeper!

Jednym z naszych ulubionych gatunków amerykańców są tzw. sleeper’y, czyli pojazdy, które na zewnątrz nie zdradzają swojego potencjału pod maską. Najpiękniejsze w takich wilkach w owczej skórze jest niesamowity efekt zaskoczenia na światłach, czy „ćwiartce”. Podobnego zdania Jim Moran z Round Lake w stanie Illinois. Malibu to jeden z wielu sleeper-ów, jakie stworzył on w swojej karierze. Czarny Chevrolet to drugą generacja modelowa Chevelle (1968-72), która w przypadku rocznika 1970 występowała poza modelami bazowymi i mocarnymi sportowymi Super Sport (SS396 i SS454) tylko w odmianie Malibu, przez co spotykane oznaczenia „Chevelle Malibu” są jak najbardziej prawidłowe. Owy, niczym szczególnym nie wyróżniający się Malibu został odnaleziony w upalnej Arizonie, schowany przed promieniami słonecznymi przez starszą panią w garażu. Jego stan był rewelacyjny, zważywszy na wiek. Pod maską miał podstawowy, montowany wtedy motor V8 - 307 (5 L), a jedynie co trapiło Jima to strasznie niechlujnie położony lakier, przypominający skórkę pomarańczy… Pierwsze prace przy Malibu poszły więc na mokre piaskowanie do gołej blachy u jego kumpla. Jim z kolei zajął się sercem, w czym zresztą ma doświadczenie dzięki pracy w firmie Speed Inc. w Schaumburg (Illinois). Firma tuningowa specjalizuje się w GM-owskich silnikach LS, natomiast profesją Jima były turbosprężarki. Decyzja padła na nowoczesny silnik 6-litrowy LQ9 z (rozbitego) Cadillaca Escalade, którego budowa przypomina architekturę LS oraz wytrzymuje duże obciążenia generowane przez kompresory, czy turbosprężarki. Ponadto nadaje się do bezproblemowej eksploatacji na co dzień. V-ósemka o nieznanym przebiegu został rozebrana i dostała wałek rozrządu od LS6/Z06, popychacze Comp, złote sprężyny zaworowe Patriot, miskę olejową z F-Body Camaro. Kanał ssący to Edelbrock Pro Flow XT z przepustnicą od LS1 i wtryskami Siemensa, zapłonem LS1 z aparatem MSD. Ogranicznik obrotów silnika (2’200-2’300) włączany jest przyciskiem służącym jako za klakson. Przydaje się to w codziennej jeździe z racji na 2 turbosprężarki Precision TA5557 studzone intercoolerem Garrett/Honeywell.Taki „mikser” wyciąga totalnie niewspółmierne z niewinnym wyglądem auta 567 KM oraz 773 Nm! Tak brutalna moc w stosunkowo niewielkim i nieciężkim samochodzie przenoszona jest poprzez wzmocnioną skrzynię automatyczną 4L65E (4-biegową z overdrive), specjalnie dopasowaną na dodatkowych mocowaniach na także wzmocniony tylny most o przełożeniu 3,31:1 z aluminiowym wałem napędowym.W takim zestawieniu opony Mickey Thompson 235/60-15 ET Street Radial zrobione na wygląd klasyczny i oczywiście w dobrych manierach na oryginalnych stalówkach wręcz piszczą o litość przy zdecydowanym wciśnięciu gazu, podobnie jak fabryczne bębny podczas hamowania. Gumy w zawieszeniu zostały wymienione, a amortyzatory Monroe otrzymały poduszki poziomujące tył od Airlift. Co ciekawe - mocno stonowany, niewinny dźwięk wydobywa się przez nowy wydech z tłumikami Pypes Race Pro i rurami o średnicy 2,5-cala.Ponieważ jest to nie tylko sleeper ale i daily driver, toteż klimatyzację odświeżono dzięki podzespołom Classic Auto Air, która zostały umiejętnie wstawione w miejsce oryginalnych. Nawet w najcieplejsze dni wnętrze czarnego jak smoła Malibu zbytnio się nie może nagrzać, przy czym nigdy nie obciąża to silnika do jego termicznych granic wytrzymałości. A propos środka, to jest ono w kompletnym, dobrze zachowanym zgniło-złotym oryginale ze sprytnymi, transparentnymi dywanikami zamontowanymi przez pierwotnego dilera oraz trochę zaktualizowanym nagłośnieniem.Dziś Twin-Turbo Malibu nie stanowi już własności Jima - poszło za okrągłe 40 tys. USD i jeśli nowy właściciel się postara, to powinien wykręcić czasy w okolicach 9 s na ¼ mili. Zmierzony rekord Jima to 10’54 przy 130 mph - na więcej nie pozwoliła odwaga, w końcu to prawie seryjne auto zabytkowe. Prawie…