Nowy Lincoln Mark LT bez kamuflażu

Lincoln to obecnie najbardziej luksusowa marka w koncernie Ford Motor Company, choć trzeba przyznać, że jej image przez ostatnie dziesięciolecia bardzo mocno wyblakł. Pomimo faktu, iż koncern stara się by zachować nadszarpaną (w efekcie własnego zaniedbania) reputację, to już chyba większość z nas wątpi, by odniesiono na tym polu jakiś poważniejszy sukces. Modele Lincolna to jeszcze do niedawna podretuszowane Fordy, choć ostatnio celem nawiązania walki z japońską konkurencją oraz rodzimym Cadillakiem (konsekwentnie realizującym własną filozofię stylistyczną) postanowiono poważnie odświeżyć linię modelową. Niestety większość z innowacji to po prostu amerykańscy naśladowcy japońsko-europejskich stylów. Uff, brzmi bardzo kosmopolitycznie, lecz w praktyce oznacza jedno - nudę stylistyczną. Mark LT to propozycja Lincolna dla zwolenników pełno wymiarowych pickupów lub inaczej rzecz ujmując, ich luksusowych, ale i mniej praktycznych odmian. Pojawił się on w sprzedaży w 2005 jako następca oryginalnego Blackwood-a, który nie odniósł sukcesu rynkowego. Początkowo bazujący stylistycznie na modelu Navigator (ten z kolei na Fordzie Expedition) pickup powstaje na płycie serii F-150 i naprawdę nie trzeba być znawcą tematu, by zauważyć wręcz uderzające podobieństwa pomiędzy nimi. Najwidoczniej jego twórcy nie chcieli wpakować się po raz drugi w tę samo bagno, dlatego najnowszą edycję opierająca się na luksusowej wersji Forda F-150 Platinium (po liftingu) zarezerwowano wyłącznie na rynek...meksykański! Czy jest to dobre posunięcie? Może dywagacje na ten temat odstawmy na bok...

Jak dokładnie widać na zdjęciu zrobionym przypadkowo na jednej ze stacji benzynowych w Meksyku, inżynierowie najnowszego, jeszcze przedprodukcyjnego Mark LT, podobnie jak w poprzednim przypadku niezbyt się napracowali. Zmieniony grill utrzymany w najnowszej stylizacji Lincolna oraz tylne światła to drobnostka w porównaniu do podwyższonej ceny w stosunku do F-150. Czy zatem skórka warta jest wyprawki? Na to pytanie odpowiedzcie już sobie sami... Według mnie prezentuje on się chyba nawet gorzej od i tak niezbyt urodziwej „ef-stopięcdziesiątki”, ale to kwestia gustu.