Oldsmobile Toronado '67 - Dr. Jekyll i Mr. Hyde

Oldsmobile Toronado luksusowe full size coupe produkowane przez w latach 1966-92. Auto to wyróżniało się nie tylko swoją ekstrawagancką, jak na czasy powstania, stylistyką, ale i wieloma ciekawymi rozwiązaniami. Konkurent Forda Thunderbird, powstał w oparciu o płytę podłogową E-Body. Na tej samej opracowano również słynnego Buick’a Riviera, czy Cadillaca Eldorado, choć z nich wszystkich jedynie Riviera miała napęd RWD, czyli na tył. Dwa pozostałe były wizjonerskimi rozwiązaniami i pierwszymi autami amerykańskimi z napędem FWD od czasu upadku marki Cord. Inżynierowie GM poświęcili aż 7 lat na opracowanie Toronado, pokonawszy ponad 1,7 mln mil testowych, aby mieć absolutną pewność, że taki napęd wytrzyma tortury drogi i mocy, która płynęła z 425 ci Rocket V8, czyli 7-litrowego Big Block’a. Niegdyś nowoczesne V8 o wysokiej kompresji osiągało 385 KM i 646 Nm - 0-60 mph w 7,5 s, a ¼ w 16,4 s przy 150 km/h i to mimo 2,3 T wagi! Nawet Firestone był zmuszony do opracowania specjalnych opon do tego auta o wzmocnionych ściankach, oznaczonych jako „TFD” (Toronado Front Drive). Mimo długiego czasu produkcji oraz 4 generacji właściwie tylko pierwsza generacja cieszy się zainteresowaniem kolekcjonerów, zwłaszcza jeśli jest to egzemplarz zadbany, najlepiej w oryginale, a jeśli nie, to pozostaje im odrestaurowanie np. w Precision Restorations (PR) z St. Lousis (Mossouri), miasta, które przecina Route 66. Młoda firma ma na swoim koncie wiele odświeżonych klasyków, a jej najnowszy projekt to Olds’ Toronado 1967 - bardzo nietypowy show car. Zapewne kojarzycie niektóre reklamy z TV, w których demonstrują działanie nowego produktu oraz typowego, (konkurencji)? Taką sama, jeżdżącą reklamę zrobiło PR - Olds’a odrestaurowano w połowie i to dosłownie. Część kierowcy ma nowy lakier, tapicerkę, obicia, chromy… wszystko dopieszczone do najmniejszego szczegółu, choć celowo w innych, kontrastujących do oryginalnej połowy barwach. Nawet po podniesieniu klapy bagażnika, czy silnika widać różnicę! Ekipa nie wstrzeliła się jedynie z obudową filtra powietrza, bo okazało się, że ta niekoniecznie znajduje się na środku jednostki… Taki mały niuansik przy pomysłowości oraz dodatkowym nakładzie pracy wybaczamy.