Rat rod na bazie... Mazdy MX-5. Genialny pomysł na rozbite auto

Rozkwit hot rodów przypada na lata 50-te, póki nie pojawiły się muscle car-y. Młodym Amerykanom brakowało pieniążków na nowe auta, dlatego nabywali za gorsze te starsze - kilkunasto, kilkudziesięcioletnie (zazwyczaj popularne Fordy A i B) - modyfikując je często nie do poznania (głównym kryterium były jednak osiągi). Zakłada się, że hot rodding dał początek tuningowi, a w tuningu są różne style i nurty. Jedną z gałęzi hot roddingu, która zdobywa na popularności, są rat rody. Mają przypominać te stare, pordzewiałe o wyglądzie gruchota, ale to nierzadko tylko pozory, gdyż pod specjalnie spreparowaną „korozją”, oznakami czasu, kryje się sprawna technika. Hot rodding jest bardzo popularny na zachodzie USA i opiera się o stare auta amerykańskie, ale ludziom ze Wschodniego Wybrzeża nie można odmówić kreatywności, zwłaszcza, jeśli mamy do czynienia z „Japońcem”! Jakim cudem trafił do naszego działu? Czytajcie dalej… Pewien młody Amerykanin po ukończeniu studiów i przeprowadzce do Georgii potrzebował środka lokomocji, 4 kółek. Nabył używanego roadstera - Mazdę Miata M Edition (na niektórych rynkach MX-5) - z niedziałającą klimą i wspomaganiem oraz zniszczonym kabrio-dachem, ale sprawnym napędem. Autem nie cieszył się zbyt długo, gdyż pewnego letniego dnia najechała mu na tył wywrotka… Poważne uszkodzenie niewielkiego auta oraz pieniążki otrzymane od ubezpieczyciela były podstawą do ambitnego projektu. Pozostało podwozie z układem napędowym, do którego dorobiono ramę pomocniczą z prostokątnych rur 2x3”, do której zamocowano oryginalne zawieszenie. Na przednich pojawiły się amortyzatory z Suzuki GS500, zaś mocowania seryjnego silnika 1.8 z osprzętem dokonano we własnym zakresie. Auto ma wolny wydech z przerobionego tłumika Hondy CB oraz sportowy dolot. Elementy nadwozia pochodzą od różnych generacji Forda A, zaś przedłużony o 4 cale tył „turtle deck” (skorupa żółwia) z Forda T z lat 20-tych. Wnętrze wraz z płyta podłogową zrobiono we własnym zakresie, wygodne fotele pochodzą z Chevroleta Monte Carlo rocznik 1970. Atrapa grilla z aluminiową chłodnicą ma obudowę zrobioną z dwóch „zasłon” (fender skirts) kół tylnych z Forda z 1960. Światła przednie z Packarda z 1940, a emblemat na przedzie z Cadillaca z 1941. Mimo braku V8-ki 4-cylindrowiec o mocy 141 KM i 155 Nm brawurowo radzi sobie z bardzo lekką (ok. 636 kg) karoserią, pomaga w tym sprawne, sportowe zawieszenie, choć wszystko wygląda retro. Kłócą się ze stylem tylko oryginalne „postarzane” felgi, ale to akurat mały problem. Autorski projekt z przebiegiem 15’000 mil znalazł się na eBay-u - cena w dniu redagowania to 8 tys. USD…